szumowina — ż IV, CMs. szumowinanie; lm D. szumowinain zwykle w lm «piana, męty zbierające się, powstające na powierzchni niektórych płynów lub potraw podczas gotowania» Zbierać szumowiny. przen. «najgorsze elementy społeczne, wyrzutki społeczeństwa; hołota» … Słownik języka polskiego
szumowina — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek, zwłaszcza pijak Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man, especially a drunkard … Słownik Polskiego slangu
swołocz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y posp. «łajdak, łobuz; także zbiorowo: szumowina, hołota» Nie daruję mu, tej swołoczy! Kręci się tu wieczorem najgorsza swołocz. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
szum — I m IV, D. u, Ms. szummie; lm M. y 1. «niski, bezdźwięczny odgłos wywoływany przez poruszające się masy czegoś (np. powietrza, wody, gałęzi drzew); przeciągły, długi szmer, hałas» Cichy, daleki, donośny, gwałtowny, łagodny, monotonny,… … Słownik języka polskiego
swołocz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm D. swołoczczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} łajdak, nikczemnik, łobuz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ja jeszcze powiem tej swołoczy, co o nim myślę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
